Geçtiğimiz 6 Şubat’ta meydana gelen depremlerin ardından Türkiye telafisi olmayacak kayıplar ve yıkımlar yaşadı. Yıkımın en büyüğü Hatay’da meydana geldi.
Depremin üzerinden tam 13 ay geçtikten sonra Hatay’a gittim. Gitmeden önce de Hatay’ın sorunları olduğunu biliyordum, ancak felaketin gerçek boyutunu anlayabilmek için bizzat görmem gerekti.
Hatay tam anlamıyla yok olmuş durumda. Bizim geçen yıl unutmayacağız diye yeminler ettiğimiz Hatay’ın yerinde yeller esiyor. Tarihi ve kültürüyle asırları içinde barındıran bir şehrin yaşadığı yıkımı çıplak gözle görmek beni derinden etkiledi.
Ancak içten içe kahrolmanın yanı sıra, aradan bir yılı aşkın zaman geçmesine rağmen Hatay, Antakya’da gördüklerim beni bir de karamsarlığa itti. Neden mi?
Türkiye’deki kripto topluluğunun gücüne inanıyorum. 6 Şubat depremleri yaşandığında bu topluluğun henüz büyüme evresinde olmasına rağmen en ücra yerlere bile gittiğini, kimlere ulaşıp nasıl yardım eli uzattığını görmüştüm. Kurtarma çalışmalarına yapılan yardımların yanı sıra yurt dışından bağış toplamak için MASAK’ın ve Haluk Levent’in öncülüğünde bağışların yapılması için cüzdanlar açılmıştı. Türkiye kripto ekosistemi hem özel sektörü hem de topluluğunun gücüyle deprem bölgesine yardım için seferber olmuştu.
Boğa piyasası coşkusu deprem felaketini unutturdu
Peki, 2024 yılında ne oldu? Tüm planlarımız bir anda boğa piyasasına, yeni kullanıcılara, partilere, lansmanlara, buluşmalara, kısacası eski haline döndü.
Evet, belki düne kadar “Unutmadım, en azından yardımlarımı oraya yapıyorum” diyerek ben de kendimi avutuyordum. Ama durum hiç sandığımız, kendimizi sıcacık evlerimizde teselli ettiğimiz gibi değil. Gördüklerim hem kripto borsalarını hem de doğrudan topluluğu ilgilendiren birkaç sorunun kafamda belirmesine neden olacak denli üzücüydü.
Fenomenler, borsalara en çok kazancı sağlamıyor mu? Fenomenlerden tek ricam, onlara yanaşan kripto borsalarına “Şu an Hatay’da ne yapıyorsunuz?” sorusunu yöneltmeleri.
Peki ya topluluk üyelerinin elinden bir şey gelmiyor mu? Aklınıza gelen, para kazandırdığınız şirketleri etiketleyip “Deprem bölgesinde sen şu an ne yapıyorsunuz? Eğer yardım etmiyorsanız ben de sizin ürününüzü kullanmıyorum” diyebilirsiniz.
Bir kerelik yardım değil…
Keza teknoloji üreten değerli beyinler, deprem bölgesine teknolojik destek verebilir. En basit haliyle orada satış yapan insanlara online bir yardım bile olabilir. Kolektif bir hareket başlatabildiğimiz müddetçe çığ etkisi yaratabiliriz. Bir kerelik yardımdan değil, “sürdürülebilir bir yaşama destek” olmaktan bahsediyorum. Unutmayalım ki, “vatanını en çok seven işini en iyi yapandır.”
Birileri yol gösterse “hadi” dendiği anda oraya el uzatacak çok değerli isimler var, biliyoruz.
Çok ama çok rica ediyorum Hatay’a gidin! Uzaktan bir şey yapmayın. Göz görmeyince gerçekten gönül katlanıyor, ama gördüğünüzde katlanamayacağınıza eminim.
Şimdi soruyorum:
Hatay için kimler elini taşın altına koyup “ben varım” diyecek?
